“Pani Promotor zawdzięczam przełożenie koncepcji na język mody.” — Rozmawiamy z Dawidem Dumą o jego kolekcji dyplomowej
W ramach cyklu prezentującego sylwetki naszych uczniów i uczennic przypominamy wywiad z 2019 roku z Dawidem Dumą, wówczas uczniem piątego semestru w MSKPU, a obecnie rozpoznawalnego projektanta mody. Prace Dawida były publikowane w magazynach takich jak Noizz, Viva Moda, czy Kmag. Współtworzył też kolekcje dla domu mody Maison Anoufa, prezentowaną podczas Fashion Week w Paryżu.
Każdy uczeń, by otrzymać dyplom ukończenia szkoły, musi zaprezentować przed jury autorską kolekcję odzieży (Projektowanie Ubioru, Materiałoznawstwo, Artcraft), portfolio z zadaniami z czterech semestrów (Projektowanie Graficzne), a także sesję zdjęciową i krótki film (Postprodukcja Filmowa). Jest to poświadczenie o tym, że student posiadł wszystkie umiejętności, których uczył się w MSKPU. Nie jest w tym jednak sam. Studenci wybierają promotora, czyli osobę z grona pedagogicznego MSKPU, która poprowadzi ich przez dyplom. Dawida wspiera pani Weronika Pietras, która ma za sobą ponad 10 lat doświadczenia zawodowego w branży odzieżowej, a która w MSKPU od kilku lat naucza Projektowania Ubioru. “Zadanie promotora jest bardzo trudne. Największym wyzwaniem jest dla mnie znalezienie równowagi pomiędzy pozostawieniem odpowiedniej dawki wolności, a pokusą zbytniego wpłynięcia na kolekcję.” — mówi Pani Weronika i dodaje — “Moją receptą na pracę z każdym z dyplomantów jest zachęcanie, by tworzyli takie kolekcje, które w stu procentach czują i by pozostali wierni samym sobie. Nie ma to być najlepsza kolekcja na świecie, bo taka ambicja może zabić radość i sparaliżować młodego projektanta — ma to być najlepsza kolekcja, na jaką go stać. Tylko szczerość ma szansę się obronić.“
“Chciałem uchwycić nieustannie zmieniającą się rzeczywistość i w jakiś sposób utrwalić moje subiektywne, ulotne wrażenie widzianych przedmiotów.” — mówi David o swojej powstającej właśnie autorskiej kolekcji odzieży — “Główną inspiracją było postrzeganie dowolnej formy za materiałem — za czymś w postaci mgły, koronki, czy też deszczu. Do mojej Pani Promotor przyszedłem z tą myślą i zawdzięczam jej przełożenie koncepcji na język mody. Ustaliliśmy, że poza kolorami ta inspiracja ma dużo z impresjonizmu. Przemyśleliśmy jakie tkaniny, formy i style oddawałyby charakter pomysłu.” — dodaje.
Dawid przez dłuższy czas pracował w Maison Anoufa, gdzie między innymi pomagał tworzyć kolekcję 2017/2018 na Fashion Week w Paryżu. — “, gdzie między innymi pomagał tworzyć kolekcję 2017/2018 na Fashion Week w Paryżu. — “Miałem przyjemność pojechać na Paris Fashion Week, co nauczyło mnie pracy pod presją czasu. Zabawne jest to, jak kamyczki którymi miały być wyklejone spodnie, doklejaliśmy dopiero w dniu pokazu na miejscu!” — śmieje się Dawid i dodaje — “, co nauczyło mnie pracy pod presją czasu. Zabawne jest to, jak kamyczki którymi miały być wyklejone spodnie, doklejaliśmy dopiero w dniu pokazu na miejscu!” — śmieje się Dawid i dodaje — “Poznałem tam wspaniały team, z którym mam kontakt do dzisiaj, a ponieważ był mój pierwszy wyjazd do Paryża — został wyjątkowo zapamiętany. Fajnie było tego doświadczyć, sprawdzić się i upewnić, że to co robię ma sens. W Maison Anoufa realizowaliśmy sporo projektów, i to nie tylko tych związanych z modą. Pięciometrowa rzeźba misia, która stoi przed Warszawa Zoo, projektowanie opakowań, logotypów, tworzenie video, malowanie rzeźb, czy organizacja sesji zdjęciowych. Ostatnimi czasu podjąłem się trochę większego formatu i zacząłem malować. Mogę zdradzić że w kolekcji dyplomowej będą printy z niektórych moich prac!”
W tej chwili Dawid skupia się na dyplomie. Zdradza nam: “Szkice tworzyłem w mocno sprzyjających warunkach. To był mój pokój przesycony zapachem nag-champa, a większość rysunków tworzyłem w nocy. Po prostu naszkicowałem rzeczy, które chcę odszyć i które mam w głowie. Wiedziałem też, że ostatecznych wyborów dokonam już w trakcie szycia. Pani Pietras pomogła mi w podjęciu decyzji, których elementów na pewno się pozbywamy. Pomogła nadać harmonii tej kolekcji, uspokoić linię, sprawić by ta była spójna. Jestem w połowie tworzenia kolekcji i chyba przy każdym następnym projekcie (gdy robię konstrukcję czy siadam do maszyny) martwię się tak samo, jak przy poprzednim. Spokój zaznaję, gdy na manekinie powoli zaczynam widzieć, że projekt może mi się podobać. — mówi Dawid, a Pani Weronika Pietras dodaje — “Moim zadaniem jest wsparcie od strony technicznej, pilnuję i zachęcam studentów, że zawsze liczy się jakość i precyzja wykonania, przywołując najlepsze przykłady, zaglądam do środka odszywanych modeli. Wielokrotnie za to właśnie słyszałam szczególne podziękowania.”
“Dawid zaskakuje mnie niezwykle tym, że swoją kolekcję konstruuje zupełnie sam, odszywa również te ciężkie i trudne modele. To bardzo ważne. Przyszłość należy do projektantów, którzy znają warsztat. To ich kompetencje staną się nie do pobicia w komercyjnych bitwach z domorosłymi „designerami” niosącymi zdjęcia z Pinteresta do krawców. Rola projektanta to nie tylko zakup nowej tkaniny z gotowym drukiem. Dawid sam projektuje drukowane podszewki i maluje obrazy, które zobaczymy w kolekcji.” — zdradza Pani Weronika.
“Zrezygnowaliśmy z haftów. — mówi Dawid. — Początkowo myślałem żeby na tkaninach połączyć print z haftem. Postawiliśmy na minimalizm w formie i na zróżnicowanie tkanin. Jeśli chodzi o barwy, to samą kolorystykę miałem już obraną na moodboardzie, więc wiedziałem czego szukać. Natomiast nie myślałem o konkretnych tkaninach — tu zdałem się raczej na los i spory research. Część tkanin zaprojektowałem sam, więc wiedziałem czego się spodziewać. No i zaliczyłem wtopę, bo nie zrobiłem próbnego wydruku i kilka metrów jednego wzoru poszło na ścierki. Ale reszta jest OK!” (śmiech).
“Emocje. Chciałbym żeby te ubrania wzbudziły jakieś emocje. Chciałbym rozwijać swój warsztat krawiecki, zdobyć doświadczenie w jakiejś pracowni, a w przyszłości tworzyć własne ubrania. Chyba najbardziej jednak chciałbym zaimponować moim bliskim.” — mówi Dawid — “Boję się, że podczas pokazu dyplomowego ubrania nie będą pasowały na modelki, że zeżre mnie stres związany z czasem, albo że kompletnie nie będzie mi się podobać to co zrobiłem. Chciałbym na pewno dostać staż, by móc po szkole dalej się rozwijać. Wszystkie zajęcia w MSKPU miały dla mnie jakąś wartość, nawet te mniej lubiane przeze mnie — uważam, że dużo mi dały. Najchętniej uczęszczałem na Projektowanie Ubioru Pani Weroniki Pietras, a także na Projektowanie Ubioru Męskiego. Podczas tych zajęć najbardziej zrozumiałem na czym polega praca projektanta, czym jest moda i jak szukać inspiracji. Uwielbiałem atmosferę na zajęciach, bo była bardzo przyjazna — ludzie ze wspólną pasją w jednym pomieszczeniu, duża dawka energii, tyle zaangażowania, wymiany doświadczeń i inspiracji! Sporo pozytywnych zmian w moim życiu wprowadził przedmiot CSR Pani Magdy Płonki. Rozbudziło to we mnie świadomość, choć u mnie to dopiero początek. I może to banalne, ale MSKPU mogę szczerze polecić osobom, które chcą pracować w branży modowej. Osobom które chcą się nauczyć tworzyć content marki, ale również tym, którzy chcą pracować w wielkich przedsiębiorstwach modowych.” — mówi młody projektant.
“Dawid jest bardzo zdolny” — zdradza Pani promotor Weronika Pietras — “Poza tym, jego kreatywność połączona z pokorą i szacunkiem do autorytetów, a do tego dobra organizacja i niezwykle usposobienie sprawiają, że z Dawidem nawiąże współpracę każda korporacja odzieżowa. Trzymam jednak kciuki, by zrealizował jak najszybciej swoje marzenia. Pewnie sięgają dalej niż projektowanie fast fashion, jak sądzę. W każdym razie powodzenia!
Rozmawiała Joanna Porayska
Obejrzyj pełną relację z Pokazu Dyplomowego MSKPU 2020.
